Γνωστή και χιλιοειπωμένη η ιστορία της βαζέλας αλλά πάμε άλλη μία φορά για να μαθαίνουν και οι νέοι.
Ο Παναθηναϊκός ως γνωστόν ιδρύθηκε το 1924. Το κόμπλεξ που τους συνοδεύει αιώνια τους ανάγκασε να τραβήξουν την ιστορία τους μέχρι το 1908. Αυτό δημιουργεί τραγελαφικές καταστάσεις αφού και οι ίδιοι σκοντάφτουν στα ψέματα τους και δεν μπορούν να αποφασίσουν πόσα πρωταθλήματα έχουν κατακτήσει, με τις απόψεις τους να κυμαίνονται μεταξύ 20 και 26. Ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός αναφέρεται σε 20 τίτλους θεωρώντας τα "πρωταθλήματα" προ της δημιουργίας της ομοσπονδίας (και της πραγματικής ίδρυσης τους) είτε ως μη γενόμενα είτε ως δευτερεύοντες τίτλους (ότι είναι για εμάς τα πρωταθλήματα ΕΠΣ Πειραιά ή το Κύπελλο Χριστουγένων λόγου χάρη). Αντίθετα άλλοι θεωρούν τους τίτλους της τότε εποχής πρωτεύοντες, ενώ η "Πράσινη" επιμένει στους 26. Για τους παλαίμαχους του Παναθηναϊκού από την άλλη, η ομάδα δεν έχει κατακτήσει ούτε 20 ούτε 26 πρωταθλήματα Ελλάδας, έχει κατακτήσει.. 23.
Ο Γιώργος Καλαφάτης ήταν αθλητής στίβου που γούσταρε το ποδόσφαιρο σε μία εποχή που το ποδόσφαιρο δεν είχε και πολλούς φίλους. Την καριέρα του στον στίβο την ξεκίνησε στον Εθνικό Αθηνών. Το 1906, μετά από διαφωνίες εντός του Εθνικού, αποχώρησε και εντάχθηκε στον Πανελλήνιο Γ.Σ, την κυρίαρχη δύναμη στον στίβο της εποχής. Συγχρόνως έπεισε την διοίκηση του Πανελληνίου να δημιουργήσει και τμήμα ποδοσφαίρου, το οποίο όμως είχε σύντομη περίοδος ζωής. Το 1907-08 η ομάδα του Πανελληνίου θα ηττηθεί με 21-0 από το Γουδί. Η ξεφτίλα είναι τεράστια και παρά την διαφωνία του Καλαφάτη ο Πανελλήνιος θα κλείσει το τμήμα ποδοσφαίρου.
Το 1908 ο Καλαφάτης λοιπόν αναγκάζεται να δημιουργήσει δική του ποδοσφαιρική ομάδα. Το όνομα αυτής Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών, χρώμα της το γνωστό Ροζ (φανέλα η πρώτη σου βαζέλα) και έμβλημα της μία ποδοσφαιρική μπάλα και ένα τέρμα. Φυσικά παραμένει αθλητής του Πανελληνίου Γ.Σ, αφού όπως είπαμε εκείνη την εποχή το ποδόσφαιρο δεν θεωρείτο σοβαρό άθλημα, δεν είχε φιλάθλους και δεν υπήρχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Το 1909 ο Καλαφάτης συγκρούεται με τον πρόεδρο του ΠΟΑ, τον Μαρίνο Μαρινάκη. Αιτία της διαμάχης ήταν η επιμονή του Μαρινάκη να αγωνίζονται οι παίχτες που είχε φέρει από τον πολύ δυνατό ποδοσφαιρικά Εθνικό Αθηνών αντί της αρχικής παρέας του Καλαφάτη, της ομάδας του 21-0. Έτσι ο Καλαφάτης με την αρχική ομάδα του αποχωρούν το 1910 και ιδρύουν τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Όμιλο (ΠΠΟ) με έβλημα έναν ποδοσφαιριστή, ενώ για πρώτη φορά επιλέγετε το πράσινο χρώμα. Είναι προφανές από το όνομα κυρίως, αλλά και από τον τύπο του εμβλήματος, ότι ο Καλαφάτης και η νέα του ομάδα ευελπιστούν ότι κάποια στιγμή θα καταφέρουν να επανεντάξουν το ποδοσφαιρικό τμήμα σε έναν σοβαρό σύλλογο, τον Πανελλήνιο Γ.Σ, του οποίου υπενθυμίζουμε ότι ο Καλαφάτης παραμένει αθλητής. Δυστυχώς για αυτούς το όνειρο τους δεν θα γίνει πραγματικότητα.
Ως το 1918 έχουν πλέον καταλάβει και οι ίδιοι ότι το όνειρο θα μείνει ανεκπλήρωτο και δεν θα μπορέσουν να αγωνιστούν υπό την σκέπη του ιστορικότερου συλλόγου της εποχής. Είναι πλέον αναγκασμένοι να απομακρυνθούν από τον πόθο τους, αφού και ο ίδιος ο ιδρυτής της ομάδας τους ολοκληρώνει την καριέρα του στον Πανελλήνιο. Έτσι ακολουθεί η αλλαγή στο έμβλημα, αφού για πρώτη φορά υιοθετείται το τριφύλι και η ονομασία Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Όμιλος (ΠΠΑΟ). Η ονομασία Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος θα επέλθει τελικά το 1924, ακριβώς για να ξεκαθαριστεί ότι η συγκεκριμένη ομάδα είναι ανεξάρτητη από τον Πανελλήνιο Γ.Σ.
Αφού όμως έχουν τόσο κόμπλεξ στο να "τραβήξουν" την ιστορία τους όσο πιο πίσω γίνεται, γιατί μείνανε στο 1908; Η απάντηση είναι απλή, δεν μπορούσαν. Ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών, η ομάδα με τα ροζ, απορροφήθηκε από το "Νέο Γουδί" το 1912, οπότε μπορούσαν να καπηλευτούν την σύντομη ιστορία της. Ο ΠΟΑ όμως δημιουργήθηκε από τα σπλάχνα του Πανελληνίου Γ.Σ και του Εθνικού Γ.Σ, δύο σημαντικότατων συλλόγων οι οποίοι έχουν συνεχή πορεία μέχρι και σήμερα, έτσι δεν μπορούν να "δανειστούν" το ίδιο απλά την ιστορία τους.
Αναφερθήκαμε στην αρχή του άρθρου στους τίτλους που ονομάζουν πανελλήνιους και προσπαθούν να καπηλευτούν, ας δούμε τώρα ποιοι είναι αυτοί αναλυτικά.
Το 1908-09 συμμετείχαν 3 ομάδες των Αθηνών, ο ΠΟΑ, ο Σ.Π Γουδί και ο Εθνικός ΓΣ. Γουδί και ΠΟΑ επικράτησαν εναντίον του Εθνικού και μετά το Γουδί.. τιμωρήθηκε. Δεν έγινε ο τρίτος αγώνας και ο τίτλος δόθηκε στον ΠΟΑ. Ο τρόπος που χαρίστηκε ο τίτλος στην ομάδα με τα ροζ είναι το μόνο στοιχείο που δείχνει ότι ναι, ίσως να έχει κάποια σχέση με τον σημερινό Παναθηναϊκό.
Το 1910-11 συμμετείχαν 3 ομάδες από Αθήνα και Πειραιά, ο ΠΟΑ, ο Πειραϊκός Σύνδεσμος και το Γουδί. Ο ΠΟΑ επικράτησε, ενώ από την ομάδα είχαν ήδη φύγει ο Καλαφάτης και η παρέα του και είχαν ήδη δημιουργήσει τον ΠΠΟ. Και όμως, αυτό κάποιοι το χρεώνουν ως κερδισμένο πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού.
Το 1911-12 συμμετείχαν δύο ομάδες, ο ΠΠΟ και ο Πειραϊκός Σύνδεσμος. Ο ΠΠΟ νίκησε και στην ξεκαρδιστική ιστορία του βάζελου το ονομάζουν πανελλήνιο πρωτάθλημα κάποιοι.
Το 1914-15 συμμετείχαν και πάλι ομάδες από Αθήνα και Πειραιά. Το μόνο γνωστό παιχνίδι είναι το ΠΠΟ - Πειραϊκή Ένωση 2-1 αν και πηγές του Παναθηναϊκού ισχυρίζονται ότι αγωνίζονταν ακόμα 2-3 ομάδες χωρίς να υπάρχουν άλλα σχετικά στοιχεία, αποτελέσματα αγώνων κτλ. Και αυτό φυσικά λογίζεται ως πρωτάθλημα.
Το 1920-21 διοργανώνεται τουρνουά από την ΕΠΣ Αθηνών - Πειραιώς υπό την αιγίδα της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων. Προφανώς και συμμετέχουν μόνο ομάδες από Αθήνα και Πειραιά, συνολικά πέντε. Στους αγώνες επικρατεί ο ΠΠΑΟ, στις εφημερίδες της εποχής ονομάζεται "Τουρνουά ΧΑΝ" και φυσικά πλέον πιστώνεται ως πανελλήνιο πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού από τους μυθομανείς.
Το 1921-22 η ΕΠΣ Αθηνών - Πειραιώς μετονομάζεται σε ΕΠΣ Ελλάδος, συνεχίζει να φιλοξενεί μόνο ομάδες από την Αθήνα και τον Πειραιά ωστόσο. Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης λόγου χάρη αγωνίζονται στο πρωτάθλημα ΕΠΣ Θεσσαλονίκης, το οποίο κατακτά ο Άρης. Στο "πρωτάθλημα" συμμετέχουν 8 ομάδες συνολικά. Η ομάδα των Άγγλων Αξιωματικών αποχωρεί μετά από δύο αγώνες, ο Πειραϊκός Σύνδεσμος μετά από τρεις διαμαρτυρόμενος. Ο τίτλος τελικά χαρίζεται στον ΠΠΑΟ χωρίς να διεξαχθούν οι 4 τελευταίοι αγώνες, αφού θεωρείται πρακτικά δύσκολο να τον ξεπεράσει στην βαθμολογία η Πειραϊκή Ποδοσφαιρική Ένωση αν και δεν ήταν αριθμητικά αδύνατον. Ακόμα οκτώ αγώνες δεν είχαν διεξαχθεί λόγω της αποχώρησης των δύο ομάδων. Εκείνη την εποχή δεν δίνονταν οι αγώνες στα χαρτιά, οπότε όσες ομάδες δεν πρόλαβαν να αγωνιστούν εναντίον Άγγλων Αξιωματικών και Πειραϊκού Συνδέσμου, απλώς.. δεν παίρνουν βαθμούς.
Αυτοί είναι οι 6 τίτλοι που προσπαθεί να ονομάσει "πανελλήνια πρωταθλήματα" ο αιώνιος ψεύτης.
Πότε θα ξεκίναγε η ιστορία μας άμα δεν ήμασταν ο μεγαλύτερος σύλλογος της Ελλάδας δηλαδή και είχαμε ανάγκη να "εφεύρουμε" κι εμείς ιστορία;
Ο Πειραϊκός Σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1894 και απέκτησε ποδοσφαιρική ομάδα το 1906. Ο Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς είχε ποδοσφαιρική ομάδα το 1909. Το 1913, αθλητές που αποχωρούν από τους δύο συλλόγους ιδρύουν δύο ποδοσφαιρικά σωματεία, την Φαληρική Ένωση και την Ευαγγελίστρια. Η Ευαγγελίστρια μετονομάζεται σε Πειραϊκή Ένωση το 1914, φορώντας ερυθρόλευκες ριγέ φανέλες. Το 1923 ενώνεται με τον Πειραϊκό Σύνδεσμο (από τον οποίο και είχε γεννηθεί) και δημιουργούν την ΑΠΣ Πειραιώς.
Ο Μιχάλης Μανούσκος, πρώτος πρόεδρος του Ολυμπιακού, διετέλεσε προηγουμένως πρόεδρος του ΑΠΣ Πειραιώς και γενικός γραμματέας της Πειραϊκής Ένωσης, της ομάδας με τις ερυθρόλευκες ριγέ φανέλες όπως προείπαμε.
Ο Παναθηναϊκός ως γνωστόν ιδρύθηκε το 1924. Το κόμπλεξ που τους συνοδεύει αιώνια τους ανάγκασε να τραβήξουν την ιστορία τους μέχρι το 1908. Αυτό δημιουργεί τραγελαφικές καταστάσεις αφού και οι ίδιοι σκοντάφτουν στα ψέματα τους και δεν μπορούν να αποφασίσουν πόσα πρωταθλήματα έχουν κατακτήσει, με τις απόψεις τους να κυμαίνονται μεταξύ 20 και 26. Ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός αναφέρεται σε 20 τίτλους θεωρώντας τα "πρωταθλήματα" προ της δημιουργίας της ομοσπονδίας (και της πραγματικής ίδρυσης τους) είτε ως μη γενόμενα είτε ως δευτερεύοντες τίτλους (ότι είναι για εμάς τα πρωταθλήματα ΕΠΣ Πειραιά ή το Κύπελλο Χριστουγένων λόγου χάρη). Αντίθετα άλλοι θεωρούν τους τίτλους της τότε εποχής πρωτεύοντες, ενώ η "Πράσινη" επιμένει στους 26. Για τους παλαίμαχους του Παναθηναϊκού από την άλλη, η ομάδα δεν έχει κατακτήσει ούτε 20 ούτε 26 πρωταθλήματα Ελλάδας, έχει κατακτήσει.. 23.
Πως ξεκίνησε όμως η ιστορία του Παναθηναϊκού;
Ο Γιώργος Καλαφάτης ήταν αθλητής στίβου που γούσταρε το ποδόσφαιρο σε μία εποχή που το ποδόσφαιρο δεν είχε και πολλούς φίλους. Την καριέρα του στον στίβο την ξεκίνησε στον Εθνικό Αθηνών. Το 1906, μετά από διαφωνίες εντός του Εθνικού, αποχώρησε και εντάχθηκε στον Πανελλήνιο Γ.Σ, την κυρίαρχη δύναμη στον στίβο της εποχής. Συγχρόνως έπεισε την διοίκηση του Πανελληνίου να δημιουργήσει και τμήμα ποδοσφαίρου, το οποίο όμως είχε σύντομη περίοδος ζωής. Το 1907-08 η ομάδα του Πανελληνίου θα ηττηθεί με 21-0 από το Γουδί. Η ξεφτίλα είναι τεράστια και παρά την διαφωνία του Καλαφάτη ο Πανελλήνιος θα κλείσει το τμήμα ποδοσφαίρου.
Το 1908 ο Καλαφάτης λοιπόν αναγκάζεται να δημιουργήσει δική του ποδοσφαιρική ομάδα. Το όνομα αυτής Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών, χρώμα της το γνωστό Ροζ (φανέλα η πρώτη σου βαζέλα) και έμβλημα της μία ποδοσφαιρική μπάλα και ένα τέρμα. Φυσικά παραμένει αθλητής του Πανελληνίου Γ.Σ, αφού όπως είπαμε εκείνη την εποχή το ποδόσφαιρο δεν θεωρείτο σοβαρό άθλημα, δεν είχε φιλάθλους και δεν υπήρχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Το 1909 ο Καλαφάτης συγκρούεται με τον πρόεδρο του ΠΟΑ, τον Μαρίνο Μαρινάκη. Αιτία της διαμάχης ήταν η επιμονή του Μαρινάκη να αγωνίζονται οι παίχτες που είχε φέρει από τον πολύ δυνατό ποδοσφαιρικά Εθνικό Αθηνών αντί της αρχικής παρέας του Καλαφάτη, της ομάδας του 21-0. Έτσι ο Καλαφάτης με την αρχική ομάδα του αποχωρούν το 1910 και ιδρύουν τον Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Όμιλο (ΠΠΟ) με έβλημα έναν ποδοσφαιριστή, ενώ για πρώτη φορά επιλέγετε το πράσινο χρώμα. Είναι προφανές από το όνομα κυρίως, αλλά και από τον τύπο του εμβλήματος, ότι ο Καλαφάτης και η νέα του ομάδα ευελπιστούν ότι κάποια στιγμή θα καταφέρουν να επανεντάξουν το ποδοσφαιρικό τμήμα σε έναν σοβαρό σύλλογο, τον Πανελλήνιο Γ.Σ, του οποίου υπενθυμίζουμε ότι ο Καλαφάτης παραμένει αθλητής. Δυστυχώς για αυτούς το όνειρο τους δεν θα γίνει πραγματικότητα.
Ως το 1918 έχουν πλέον καταλάβει και οι ίδιοι ότι το όνειρο θα μείνει ανεκπλήρωτο και δεν θα μπορέσουν να αγωνιστούν υπό την σκέπη του ιστορικότερου συλλόγου της εποχής. Είναι πλέον αναγκασμένοι να απομακρυνθούν από τον πόθο τους, αφού και ο ίδιος ο ιδρυτής της ομάδας τους ολοκληρώνει την καριέρα του στον Πανελλήνιο. Έτσι ακολουθεί η αλλαγή στο έμβλημα, αφού για πρώτη φορά υιοθετείται το τριφύλι και η ονομασία Πανελλήνιος Ποδοσφαιρικός και Αγωνιστικός Όμιλος (ΠΠΑΟ). Η ονομασία Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος θα επέλθει τελικά το 1924, ακριβώς για να ξεκαθαριστεί ότι η συγκεκριμένη ομάδα είναι ανεξάρτητη από τον Πανελλήνιο Γ.Σ.
Γιατί το 1908 και όχι ακόμα πιο πριν;
Αφού όμως έχουν τόσο κόμπλεξ στο να "τραβήξουν" την ιστορία τους όσο πιο πίσω γίνεται, γιατί μείνανε στο 1908; Η απάντηση είναι απλή, δεν μπορούσαν. Ο Ποδοσφαιρικός Όμιλος Αθηνών, η ομάδα με τα ροζ, απορροφήθηκε από το "Νέο Γουδί" το 1912, οπότε μπορούσαν να καπηλευτούν την σύντομη ιστορία της. Ο ΠΟΑ όμως δημιουργήθηκε από τα σπλάχνα του Πανελληνίου Γ.Σ και του Εθνικού Γ.Σ, δύο σημαντικότατων συλλόγων οι οποίοι έχουν συνεχή πορεία μέχρι και σήμερα, έτσι δεν μπορούν να "δανειστούν" το ίδιο απλά την ιστορία τους.
Οι "τίτλοι" πριν την πραγματική ίδρυση του Παναθηναϊκού
Αναφερθήκαμε στην αρχή του άρθρου στους τίτλους που ονομάζουν πανελλήνιους και προσπαθούν να καπηλευτούν, ας δούμε τώρα ποιοι είναι αυτοί αναλυτικά.
Το 1908-09 συμμετείχαν 3 ομάδες των Αθηνών, ο ΠΟΑ, ο Σ.Π Γουδί και ο Εθνικός ΓΣ. Γουδί και ΠΟΑ επικράτησαν εναντίον του Εθνικού και μετά το Γουδί.. τιμωρήθηκε. Δεν έγινε ο τρίτος αγώνας και ο τίτλος δόθηκε στον ΠΟΑ. Ο τρόπος που χαρίστηκε ο τίτλος στην ομάδα με τα ροζ είναι το μόνο στοιχείο που δείχνει ότι ναι, ίσως να έχει κάποια σχέση με τον σημερινό Παναθηναϊκό.
Το 1910-11 συμμετείχαν 3 ομάδες από Αθήνα και Πειραιά, ο ΠΟΑ, ο Πειραϊκός Σύνδεσμος και το Γουδί. Ο ΠΟΑ επικράτησε, ενώ από την ομάδα είχαν ήδη φύγει ο Καλαφάτης και η παρέα του και είχαν ήδη δημιουργήσει τον ΠΠΟ. Και όμως, αυτό κάποιοι το χρεώνουν ως κερδισμένο πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού.
Το 1911-12 συμμετείχαν δύο ομάδες, ο ΠΠΟ και ο Πειραϊκός Σύνδεσμος. Ο ΠΠΟ νίκησε και στην ξεκαρδιστική ιστορία του βάζελου το ονομάζουν πανελλήνιο πρωτάθλημα κάποιοι.
Το 1914-15 συμμετείχαν και πάλι ομάδες από Αθήνα και Πειραιά. Το μόνο γνωστό παιχνίδι είναι το ΠΠΟ - Πειραϊκή Ένωση 2-1 αν και πηγές του Παναθηναϊκού ισχυρίζονται ότι αγωνίζονταν ακόμα 2-3 ομάδες χωρίς να υπάρχουν άλλα σχετικά στοιχεία, αποτελέσματα αγώνων κτλ. Και αυτό φυσικά λογίζεται ως πρωτάθλημα.
Το 1920-21 διοργανώνεται τουρνουά από την ΕΠΣ Αθηνών - Πειραιώς υπό την αιγίδα της Χριστιανικής Αδελφότητας Νέων. Προφανώς και συμμετέχουν μόνο ομάδες από Αθήνα και Πειραιά, συνολικά πέντε. Στους αγώνες επικρατεί ο ΠΠΑΟ, στις εφημερίδες της εποχής ονομάζεται "Τουρνουά ΧΑΝ" και φυσικά πλέον πιστώνεται ως πανελλήνιο πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού από τους μυθομανείς.
Το 1921-22 η ΕΠΣ Αθηνών - Πειραιώς μετονομάζεται σε ΕΠΣ Ελλάδος, συνεχίζει να φιλοξενεί μόνο ομάδες από την Αθήνα και τον Πειραιά ωστόσο. Οι ομάδες της Θεσσαλονίκης λόγου χάρη αγωνίζονται στο πρωτάθλημα ΕΠΣ Θεσσαλονίκης, το οποίο κατακτά ο Άρης. Στο "πρωτάθλημα" συμμετέχουν 8 ομάδες συνολικά. Η ομάδα των Άγγλων Αξιωματικών αποχωρεί μετά από δύο αγώνες, ο Πειραϊκός Σύνδεσμος μετά από τρεις διαμαρτυρόμενος. Ο τίτλος τελικά χαρίζεται στον ΠΠΑΟ χωρίς να διεξαχθούν οι 4 τελευταίοι αγώνες, αφού θεωρείται πρακτικά δύσκολο να τον ξεπεράσει στην βαθμολογία η Πειραϊκή Ποδοσφαιρική Ένωση αν και δεν ήταν αριθμητικά αδύνατον. Ακόμα οκτώ αγώνες δεν είχαν διεξαχθεί λόγω της αποχώρησης των δύο ομάδων. Εκείνη την εποχή δεν δίνονταν οι αγώνες στα χαρτιά, οπότε όσες ομάδες δεν πρόλαβαν να αγωνιστούν εναντίον Άγγλων Αξιωματικών και Πειραϊκού Συνδέσμου, απλώς.. δεν παίρνουν βαθμούς.
Αυτοί είναι οι 6 τίτλοι που προσπαθεί να ονομάσει "πανελλήνια πρωταθλήματα" ο αιώνιος ψεύτης.
Τι θα γινόταν άμα ο Ολυμπιακός κουβαλούσε το ίδιο κόμπλεξ;
Πότε θα ξεκίναγε η ιστορία μας άμα δεν ήμασταν ο μεγαλύτερος σύλλογος της Ελλάδας δηλαδή και είχαμε ανάγκη να "εφεύρουμε" κι εμείς ιστορία;
Ο Πειραϊκός Σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1894 και απέκτησε ποδοσφαιρική ομάδα το 1906. Ο Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς είχε ποδοσφαιρική ομάδα το 1909. Το 1913, αθλητές που αποχωρούν από τους δύο συλλόγους ιδρύουν δύο ποδοσφαιρικά σωματεία, την Φαληρική Ένωση και την Ευαγγελίστρια. Η Ευαγγελίστρια μετονομάζεται σε Πειραϊκή Ένωση το 1914, φορώντας ερυθρόλευκες ριγέ φανέλες. Το 1923 ενώνεται με τον Πειραϊκό Σύνδεσμο (από τον οποίο και είχε γεννηθεί) και δημιουργούν την ΑΠΣ Πειραιώς.
Ο Μιχάλης Μανούσκος, πρώτος πρόεδρος του Ολυμπιακού, διετέλεσε προηγουμένως πρόεδρος του ΑΠΣ Πειραιώς και γενικός γραμματέας της Πειραϊκής Ένωσης, της ομάδας με τις ερυθρόλευκες ριγέ φανέλες όπως προείπαμε.
